məhək

is. <ər.> Qızıl və gümüşün əyarını təyin edən bir cins daş. Məhək daşı – 1) məhək; 2) məc. bir şeyin keyfiyyəti, dəyərini göstərən şey. Dil eyni zamanda şəxsiyyətin qabiliyyət və qanacaq dərəcəsini bildirən bir məhək daşıdır. M. İ.. <Nəcəfalı:> Bəli, sözümün canı budur ki, məni qınasanız da, adamın məhək daşı işdir, vəzifədir. B. Bayramov. Məhəkdən çıxmaq – 1) məhək daşı ilə yoxlanmaq, saflığı təyin edilmək. <Molla Həmid:> Otuz iki put iksiri . . otuz iki put misə vurub xalis məhəkdən çıxmış gümüş edəcəkdir. M. F. Axundzadə; 2) məc. sınaqdan çıxmaq. Məhəkə vurmaq (çəkmək) – yoxlamaq, sınamaq, sınaqdan keçirmək. <Bəhram:> Hər bir işdə gənəşərkən; Qızıl kimi hər sözü mən; Tərəzidə çəkə-çəkə; Tez vururam bu məhəkə. A. Ş..